Aparaty pierwszych kriogeników

05.09.2018 | 05.09.2018

Wiosną 1883 r. profesorowie Uniwersytetu Jagiellońskiego – Karol Olszewski (1846–1915), chemik, i Zygmunt Wróblewski (1845–1888), fizyk – po raz pierwszy skroplili tlen w stanie statycznym, tzn. uzyskali widoczny menisk skroplonego gazu. To osiągnięcie, jedno z najważniejszych w polskiej nauce, było konsekwencją wcześniejszych odkryć praw termodynamiki oraz zastosowania rozwiązań technicznych, których celem było osiąganie coraz niższych temperatur. Skuteczne próby skraplania gazów miały bowiem miejsce już w XVIII wieku. Następnie począwszy od najprostszych metod schładzania gazów, stosowanych przez Michaela Faradaya (1791–1867), poprzez nowatorskie rozwiązania aparaturowe Louisa-Pierra Cailleteta (1832–1913), Raula Picteta (1846–1929), Carla Paula Gottfrieda Lindego (1842–1934) czy Williama Hampsona (1854–1926), ostatecznie zagadnienie skraplania gazów zostało rozwiązane na skalę przemysłową. W tym historycznym ciągu ewaluacji technik i narzędzi do skraplania gazów mieszczą się również przyrządy skonstruowane i wykorzystywane przez krakowskich uczonych. Celem wystąpienia jest ukazanie badań nad skraplaniem gazów w Krakowie w kontekście wcześniejszych rozwiązań aparaturowych.

Arrow Button Wróć

Polityka prywatności Więcej or ZAMKNIJ KOMUNIKAT