Profil absolwenta

18.02.2014 | 17.04.2022

Podczas czterech lat studiów w Studium Doktoranckim Historii Nauki, Techniki i Kultury przy Instytucie Historii Nauki im. L. i A. Birkenmajerów PAN w Warszawie słuchacze otrzymają wiedzę na temat współczesnego standardu historiografii nauk humanistycznych, ścisłych i przyrodniczych. Uzyskanie takiego zakresu kompetencji ma umożliwić absolwentom Studium formułowanie nowych problemów badawczych oraz samodzielną pracę naukową.

Zajęcia ukazujące historyczny rozwój nauki i techniki pozwalają zrozumieć podstawy współczesnej cywilizacji i zmieniającego się w dziejach standardu racjonalności. Stanowią podstawę do podjęcia samodzielnych badań w zakresie historii dyscyplin humanistycznych, ścisłych i przyrodniczych ujmowanych w szerszym kontekście historycznym i kulturowym. Kurs metodologii nauk historycznych umożliwia słuchaczom zdobycie narzędzi analizy formalnej i merytorycznej badanego materiału źródłowego, będącego podstawą pracy doktorskiej. Zajęcia z edytorstwa źródeł historycznych przygotowują do pogłębionej samodzielnej pracy nad świadectwami dawnych epok i sporządzania ich krytycznych wydań. Słuchacze uczą się rozpoznawać strukturę argumentacji naukowej, poznają przykłady różnych, wzajemnie sprzecznych interpretacji oraz kryteria ich oceny.

Podczas czteroletniego cyklu kształcenia, kończącego się powstaniem rozprawy doktorskiej, słuchacz Studium powinien uzyskać kompetencje w zakresie objętym programem nauczania. Zdobędzie umiejętność analizy zagadnień dziejów nauki i techniki w kontekście uwarunkowań epoki oraz interpretacji faktów i zjawisk historycznych. Będzie mieć także możliwość przyswojenia sobie specjalistycznej wiedzy z takich dziedzin jak dokumentacja zabytków techniki i rewitalizacja dziedzictwa technicznego oraz bibliologia i kodykologia ze szczególnym uwzględnieniem rękopisów średniowiecznych i inkunabułów. Uzyskany podczas studiów doktoranckich zakres kompetencji umożliwia podjęcie i wykonywanie pracy zawodowej wymagającej szerokiej wiedzy ogólnej dotyczącej problemów współczesnego świata oraz jego historii. Powyższe kompetencje absolwentów mogą być wykorzystane:

– w placówkach naukowych, takich jak szkoły wyższe, muzea, biblioteki, skanseny,

– w urzędach konserwatorskich oraz innych instytucjach zajmujących się ochroną dziedzictwa,

– w administracji państwowej i samorządowej wszystkich szczebli,

– w organizacjach społeczno-politycznych,

– w wydawnictwach i redakcjach czasopism,

– w instytucjach związanych z popularyzacją nauki, instytucjach kultury i mediach,

– w instytucjach i zakładach przemysłowych w działach PR i marketingu.

Zakres kompetencji uzyskanych w ramach Studium Doktoranckiego Historii Nauki, Techniki i Kultury stanowi ofertę dla absolwentów szkół wyższych, która umożliwi rozwój naukowy, zakończony uzyskaniem stopnia doktora, oraz przyczyni się do dalszej kariery zawodowej.

Wróć