Teoria kometarna Ottona von Guerickego w korespondencji Stanisława Lubienieckiego

30.10.2015 | 06.11.2015

Otto von Guericke (1602–1686), jeden z pionierów badań nad próżnią i autor słynnego doświadczenia z półkulami magdeburskimi, był także twórcą oryginalnej koncepcji, tłumaczącej powstawanie i naturę komet przez powiązanie jej z burzami. Jego teoria, wynikająca z rozważań i badań nad próżnią i ciśnieniem, jest niemalże nieznana, częściowo dlatego że okazała się ślepą uliczką w badaniach gwiazd z warkoczami, a częściowo ponieważ sam jej autor nie był zainteresowany jej rozwijaniem i obroną.

Głównym promotorem kometarnej koncepcji Guerickego był Stanisław Lubieniecki (1623–1675), osiadły w Hamburgu socynianin, prowadzący rozległą korespondencję na tematy astronomiczne. W swoich listach przedstawił tę koncepcję wielu europejskim uczonym, by zebrać o niej opinie. Reakcja jego korespondentów zazwyczaj była niechętna. Niektórzy zupełnie zignorowali uwagi Lubienieckiego na jej temat, inni zbijali ją, przedstawiając przeciwko niej różnego rodzaju twierdzenia i argumenty. Sam magdeburski uczony, dla którego komety nie były głównym przedmiotem badań, nie był zbyt chętny, by ustosunkować się do zebranych przez Lubienieckiego obiekcji.

Z powyższych powodów kometarna teoria Guerickego pozostaje zagadnieniem niedostatecznie opisanym, a głównym źródłem do jej poznania jest korespondencja Lubienieckiego, wydana w jego książce Theatrum cometicum (Amsterdam 1666–1668).

Wróć